 |
| 'Τρίτοι από της Αληθείας', αφιερωμένο στους Νικόλαο και Πανωραία Μαργέτη |
Δέσποινα Λαλά – Crist: Μία διεισδυτική προσέγγιση στο έργο της Έμιλι Ντίκινσον
 |
| Η Δέσποινα Λαλά - Crist σε διάλεξη για την Έμιλι Ντίκινσον |
Η Δέσποινα Λαλά – Crist προσέφερε σεμιναριακού τύπου διάλεξη σε συνδυασμό με μυσταγωγική μέθεξη στο ακροατήριό της, που αποτελούνταν από λίγους αλλά ‘υποψιασμένους’ αναγνώστες χθες, Κυριακή 2 Ιουνίου 2024, στον φιλόξενο χώρο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης του Δήμου Αργυρούπολης. Η συγγραφέας του βιογραφικού μυθιστορήματος με τίτλο «Έμιλι Ντίκινσον Θεά του Ηφαιστείου» (εκδ. Σμίλη, 2018) μας μίλησε για τη μακρόχρονη έρευνά της σχετικά με την Αμερικανίδα ποιήτρια. Την χαρακτήρισε «σπάνιο άνθρωπο», διότι με τις επιλογές της στη ζωή και στις λέξεις άνοιξε νέους δρόμους στην ποίηση.
Η Crist ξεκίνησε μιλώντας για τον τρόπο που η ίδια οδηγήθηκε στην επιλογή του θέματος. Κατόπιν ενέταξε την ποιήτρια στην κοινωνία και την ιστορική περίοδο που έζησε, καθώς και στο οικογενειακό περιβάλλον, το οποίο ανατράφηκε, ώστε να αναδειχθούν οι επιδράσεις των εν λόγω παραγόντων στο έργο της. Επίσης αναφέρθηκε στους διανοούμενους της εποχής της (Emerson, Hawthorn, Whitman, Thoreau, Melville, Higginson), καθώς και στη σχέση της με αυτούς.
Στη συνέχεια της ομιλίας της η Δέσποινα Λαλά – Crist προσέγγισε το έργο της Έμιλι Ντίκινσον μέσα από επιλεγμένα ποιήματά της τόσο στη μητρική της γλώσσα, όσο και στην απόδοσή τους στα ελληνικά από την ίδια. Είχε προνοήσει να διανείμει εξασέλιδο φυλλάδιο στους ακροατές, για την ευχερέστερη παρακολούθηση της ομιλίας. Μετά από την ατμοσφαιρική απαγγελία κάθε ποιήματος στα αγγλικά από τη Νίνα Ιωαννίδου, η συγγραφέας επεσήμανε τη δύναμη των λέξεων, καθώς και το παιχνίδισμα με την αμφισημία τους. Βάσει αυτών «αιτιολόγησε» τις δικές της μεταφραστικές επιλογές στην ελληνική απόδοση των ποιημάτων της Ντίκινσον, τα οποία συμπεριλαμβάνονται στο βιογραφικό της μυθιστόρημα. Κατόρθωσε να μας οδηγήσει στο άβατον (home) της ποιήτριας και να μας κάνει κοινωνούς της γραφής της. Ευχαριστούμε, Δέσποινα Λαλά – Crist γι’ αυτήν την τόσο σημαντική εκδήλωση!
Η Δέσποινα Λαλά - Κριστ σε ομιλία για την Έμιλι Ντίκινσον
Σάββατο 20 Απριλίου 2024
Μόλις έφτασε, ανέτειλε πανσέληνος. Με στίχους – βήματα έμμετρα, όπως στην παρέλαση ή σε ρυθμό ελεύθερο σαν ξένοιαστο παιχνίδι. Ο λόγος για το νέο βιβλίο με ποιήματα για παιδιά του Γιάννη Παπαδάτου με τίτλο: «Φεγγάρια παιδιά» από τις εκδόσεις Πατάκη. Ο ποιητής καταπιάνεται με το παιδί και τις σχέσεις του με τα παιχνίδια και τα βιβλία, όπως θα διαπιστώσετε άλλωστε, διαβάζοντας το ποίημα για τη Λία. Τον απασχολούν, επίσης οι σχέσεις των παιδιών με περιβάλλοντα, όπως το οικογενειακό, το σχολικό, το κοινωνικό και το οικολογικό. Στις σελίδες του κυνηγιούνται τα χαϊκού με τα λίμερικ και ανάμεσα στις λέξεις του παίζουν κρυφτό ο ρεαλισμός με τη φαντασία και το παράλογο. Όλα αυτά καλούν τους αναγνώστες – παιδιά, μικρά ή … ακόμη μικρότερα, σε συναρπαστικές διαδρομές γεμάτες χρώματα που σηματοδοτούν οι λέξεις του Γιάννη Παπαδάτου και οι εικόνες της Βάσως Ψαράκη. Εκεί θα συναντηθούν με το χιούμορ, τη χαρά, τη σκέψη και τον προβληματισμό. Καλοτάξιδο το νέο βιβλίο!
Ο Γιάννης Σ. Παπαδάτος διετέλεσε Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού (ΤΕΠΑΕΣ) του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Είναι, επίσης, ποιητής, συγγραφέας, καθώς και κριτικός λογοτεχνίας.
Παρασκευή 15 Μαρτίου 2024
Με
χαρά και συγκίνηση μελέτησα το νέο βιβλίο που μου δώρισε ο πανεπιστημιακός μου
δάσκαλος Γεώργιος Ν. Λεοντσίνης, Καθηγητής Νεότερης Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Ιστορίας
και Διδακτικής της Ιστορίας με τίτλο: «Το ναυάγιο του ‘Μέντορος’ στις ακτές των
Κυθήρων και η διάσωση των γλυπτών του
Παρθενώνα» (εκδ. Καρδαμίτσα) και έγραψα την κριτική μου προσέγγιση γι’ αυτό.
Έχω τη γνώμη ότι στον καιρό μας το ζήτημα της επιστροφής των μαρμάρων του
Παρθενώνα στη γενέτειρά τους προβάλλει επιτακτικότερα από ποτέ. Γι’ αυτό και οι
μελέτες για το συγκεκριμένο θέμα είναι επίκαιρες και απαραίτητες, ιδίως εάν
εξετάζουν όψεις του ιστορικού γεγονότος, που δεν έχουν ερευνηθεί
επαρκώς. Ο Γεώργιος Ν. Λεοντσίνης με το νέο του πόνημα καλύπτει βιβλιογραφικό
κενό στην ιστορική έρευνα, αφού αποτελεί την πρώτη ερευνητική μελέτη που
αναδεικνύει τη δυναμική του ναυαγίου σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και
ευρωπαϊκό επίπεδο. Επιπλέον ο συγγραφέας δημοσιεύει αθησαύριστο αρχειακό υλικό από
πρωτογενείς και δευτερογενείς ιστορικές πηγές. Ευχαριστώ τον καθηγητή μου για
το δώρο του. Ευχαριστώ, επίσης,
τον συγγραφέα Μάκη Τσίτα και την συντακτική ομάδα του ηλ. περιοδικού ΔΙΑΣΤΙΧΟ για τη δημοσίευση της βιβλιοκρισίας μου.
Όσοι ενδιαφέρεστε, βλέπετε το κείμενο στον παρακάτω σύνδεσμο: diastixo.gr
 | ||
| Η Δέσποινα Λαλά - Crist μιλά για την Έμιλι Ντίκινσον. |
 |
| Δύο από τα βιβλία της Ελένης Ηλία |
Όσοι έχουν λατρέψει τον «Μικρό Πρίγκιπα» του Εξυπερύ, θα αγαπήσουν και τη… συνέχειά του! Η συγγραφέας και Δρ. Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, Ελένη Ηλία, απευθύνεται σε μικρούς και … μικρότερους αναγνώστες με το βιβλίο μυθοπλασίας «Μετά τον Μικρό πρίγκιπα» (Ηριδανός, 2012). Σ’ αυτό ένα Κορίτσι παρατηρεί με την αθώα, παιδική ματιά του και προσπαθεί μάταια να επικοινωνήσει με τους ενοίκους του σπιτιού που βρίσκεται μέσα στον αγαπημένο της κήπο, τον χαμένο Παράδεισο της παιδικής της ηλικίας… και διαρκώς αναρωτιέται: «Όλοι εμείς που ζούμε στην εποχή "μετά τον Μικρό Πρίγκιπα", έχουμε αναλογιστεί άραγε ποτέ ότι αυτό μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας; Να κάνει τον κόσμο γύρω μας καλύτερο; Προϋπόθεση όμως για να συμβεί κάτι τέτοιο, είναι να ανακαλύψουμε την πραγματική ταυτότητα του Μικρού Πρίγκιπα και να κατανοήσουμε την αιτία, ή μάλλον την ανάγκη, που τον έφερε κάποτε στον πλανήτη μας. Η απάντηση για το ποιος είναι ο Μικρός Πρίγκιπας βρίσκεται βαθιά μέσα μας. Για να αναδυθεί, φτάνει μόνο ν' αφουγκραστούμε τους ψιθύρους αυτού του βιβλίου» (από το οπισθόφυλλο του βιβλίου). Στις τελευταίες σελίδες καταγράφονται προτάσεις για παιγνιώδεις δραστηριότητες αναφερόμενες στην ιστορία του Μικρού Πρίγκιπα.
 |
| Ελένη Ηλία, Μετά το Μικρό Πρίγκιπα (Ηριδανός, 2012) |
Το βιβλίο έχει και το παρεάκι του! Ένα δεύτερο βιβλίο με τίτλο: «Παιχνίδια με το Μικρό Πρίγκιπα του Εξυπερύ» (εκδ. Πνευματικό Κέντρο Δήμου Ασπροπύργου, 2006), το οποίο απευθύνεται, κυρίως, σε εκπαιδευτικούς της Προσχολικής Αγωγής και της Δημοτικής Εκπαίδευσης. Εκεί αναγράφονται εκπαιδευτικές δραστηριότητες που έχουν εφαρμοστεί με μαθητές του 4ου Νηπιαγωγείου Ασπροπύργου, καθώς και μικρά κείμενα που δημιουργήθηκαν από τα ίδια τα παιδιά. Δύο εξαιρετικά ενδιαφέρουσες προτάσεις ανάγνωσης για το καλοκαίρι που είναι ακόμη μπροστά…
 |
| Ελένη Ηλία, Παιχνίδια με το Μικρό Πρίγκιπα του Εξυπερύ |
Σήμερα 2-6-2022 και ώρα 19.00-20.00 στο Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη θα γίνει κάτι μοναδικό και εντυπωσιακό· κι εμείς θα είμαστε εκεί! Θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά παγκοσμίως το νέο αστρονομικό ρολόι – πλανητάριο βασισμένο στις μελέτες του Μηχανισμού των Αντικυθήρων, το οποίο κατασκευάστηκε με τη συνεργασία του Πανεπιστημίου Σονόρας Μεξικού, της Ωρολογοποιίας Relojes Olvera IΙI Generacion και του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το ρολόι δείχνει τις θέσεις του Ήλιου, της Σελήνης (και τη φάση της Σελήνης) και των πλανητών, προβλέπει τις εκλείψεις, προσδιορίζει πότε θα γίνουν οι Ολυμπιακοί αγώνες κ.ά. Η εκδήλωση διοργανώνεται με την ευκαιρία της 120ής επετείου από την ανακάλυψη των θραυσμάτων του μηχανισμού των Αντικυθήρων σε ναυάγιο τον Μάιο του 1902, τα οποία βρίσκονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Σημειώνεται ότι εκείνο τον χρόνο άρχισε η μελέτη των χαρακτηριστικών και της λειτουργίας του μηχανισμού. Η έρευνα συνεχίζεται με επιτυχία και σήμερα, 120 έτη αργότερα, με ευγενή χορηγία του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη. Το Πανεπιστήμιο Αθηνών εκπροσωπούν ο αστροφυσικός και Καθηγητής Φυσικής Διαστήματος, κ. Ξενοφών Μουσάς, που είναι ένας από τους βασικότερους μελετητές του μηχανισμού, καθώς και η Καθηγήτρια Μελέτης Αρχαίας Όρχησης, κ. Άννα Λάζου.
 |
| Ο Καθηγητής Φυσικής Διαστήματος, κ. Ξενοφών Μουσάς, μιλά για τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων. |
Μπορείτε να παρακολουθήσετε την εκδήλωση μέσω
διαδικτύου στο youtube.com
Στην εικόνα το νέο ρολόι πλανητάριο, ερευνητικό μοντέλο του αστρονομικού ρολογιού που βασίζεται στις μελέτες του Μηχανισμού των Αντικυθήρων.
Κυριακή 29 Μαΐου 2022
Δεληγιώργη Α., Το κόκκινο της φωτιάς. Μικρό εγχειρίδιο λογοτεχνίας. ΑΘΗΝΑ: ΑΡΜΟΣ, 2022.
Προς επίρρωση των θέσεων της κ. Δεληγιώργη θα προσέθετα πως σύμφωνα με την προσωπική μου περιπέτεια της γραφής και στον ποιητικό λόγο ισχύει ό,τι και στην «σκεπτόμενη λογοτεχνία» (σ. 130 κ.ε.). Η γραφή είναι για μένα ένας τρόπος να ερμηνεύσω την εμπειρία και τα βιώματα, ένας δρόμος να βρω την αλήθεια μου. Υπήρξαν φορές που οι ερμηνείες μου «συνομίλησαν» με φιλοσοφικές ιδέες στοχαστών και γονιμοποίησαν τις ποιήσεις μου. Θεωρώ ότι οι φιλοσοφικές θεωρίες αποτελούν ποιήματα του ανθρώπινου νου και μ’ έχουν κάνει να αισθανθώ διανοητικές συγκινήσεις εξαίσιες, οι οποίες μετατράπηκαν σε έντονο συναίσθημα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο στοιχεία φιλοσοφίας, επιστημολογίας, ψυχαναλυτικών θεωριών μαζί με συμβολισμούς του μύθου ανιχνεύονται στα ποιήματά μου και συνυφαίνονται με δικές μου εμπειρίες, βιώματα, συναισθήματα. Έρχονται ν’ απαντήσουν στις απορίες μου για το σήμερα και το αύριο. Και γίνονται εικόνες που εισχωρούν στη γραφή μου και ακουμπούν απαλά τις γωνίες και τις αγωνίες της πραγματικότητας και της ύπαρξης. Τάχα σ’ αυτές δεν σκοντάφτουμε κάθε μέρα όλοι;
 |
| "Το κόκκινο της φωτιάς" από την Αλεξάνδρα Δεληγιώργη |
ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΦΙΛΩΝ…
Όλα ξεκίνησαν σαν ένα παιχνίδι! Ένας φίλος μού έδωσε 5 λέξεις και μου ζήτησε να γράψω ένα κείμενο 33 λέξεων που να τις συμπεριλαμβάνει. Έγραψα ένα ποίημα και το έδειξα σ’ έναν άλλο φίλο να το διαβάσει. Εκείνος είχε την ιδέα να σχεδιάσει ένα αρχαιοελληνικό πλοίο και να γράψει το ποίημα μέσα σ’ αυτό! Ένας τρίτος φίλος σκέφτηκε να δημιουργήσουμε με το εικονοποίημα μία αφίσα! Και ιδού το αποτέλεσμα. Όλους τους ευχαριστώ από καρδιάς, επειδή «έχτισαν» ο ένας πάνω στην ιδέα και την προσπάθεια του άλλου. Αυτό δεν είναι, άλλωστε, το όμορφο και τόσο σπάνιο αίσθημα της φιλίας;
 |
| Άλας Θείον της Αναστασίας Μαργέτη |
 |
| Η Αναστασία Μαργέτη μιλά για τα ποιητικά της βιβλία στο 106ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών. |
 | ||||
| Ποιητικό υλικό που ετοιμάστηκε και δόθηκε από την Αν. Μαργέτη στους μαθητές για επεξεργασία. |
Η (π)οίηση της Αναστασίας Μαργέτη
Η αφορμή δόθηκε από μια εργασία του βιβλίου της Γλώσσας για συνέντευξη με έναν συγγραφέα. Η αιτία, η παρουσία της ποιήτριας Αναστασίας Μαργέτη στο σχολείο μας, ως δασκάλας πολλά χρόνια τώρα και μάλιστα δασκάλας της τάξης μας τα προηγούμενα δύο χρόνια. Την ξέραμε. Είχε εμφυσήσει την ποίηση μέσα μας και γράφαμε και εμείς ποιήματα, ενώ λέγαμε στο νέο μας δάσκαλο: «Κύριε να γράψουμε ένα ποίημα;...» Και έτσι ξεκινήσαμε, αφού της το προτείναμε και δέχτηκε με μεγάλη χαρά.
Ετοιμάσαμε τις ερωτήσεις μας, αφού πρώτα μελετήσαμε την πορεία της ως ποιήτριας, διαβάσαμε ποιήματά της και ύστερα ήρθε στην τάξη. Στην αρχή μας μίλησε για τα μεγάλα νοήματα της τέχνης. Όλα ξεκινούν με την απορία, είπε, που είναι πολύ σημαντικό πράγμα. Βάζεις το μυαλό σου να σκεφτεί διαφορετικά, με έναν διαφορετικό τρόπο... Η α-πορία, συνέχισε, σημαίνει δε βρίσκω πόρο, οπτική και ρωτάω... Είναι η βάση της φιλοσοφίας, η αρχή για τον φίλο της σοφίας. Το απορείν και το θαυμάζειν. Η ποίηση είναι η απορία, μας είπε, σε σχέση με τη ζωή και τα συναισθήματα, τις ορμές, τι νιώθω, τι είναι τα συναισθήματα, τι είναι τα ένστικτα. Και έτσι κάπου εκεί, φυσικά και όμορφα αρχίσαμε να διατυπώνουμε ο καθένας τις ερωτήσεις του και να κρατάμε σημειώσεις από τις απαντήσεις της· στη συνέχεια συντάξαμε τις εντυπώσεις μας σε ενιαίο κείμενο.
-Τι είναι για σας η ποίηση;
-Η ποίηση είναι (π) οίηση. Η οίηση του ανθρώπου που πιστεύει πως αυτό που λέει είναι το σωστό, εκείνος είναι σωστός. Ακόμα και αν είναι λάθος. Ο ποιητής είναι αυτός που γράφει στίχους, δημιουργεί κάτι ξεχωριστό. Δημιουργεί με τις λέξεις έναν δικό του κόσμο, που είναι το στήριγμα του και ένα βήμα γι’ αυτόν.
-Γιατί διαβάζετε λογοτεχνία και παιδαγωγικά βιβλία;
-Γιατί με ενδιαφέρουν, γιατί είναι η δουλειά μου και γιατί είναι πολύ ωραία. Άμα σου αρέσει κάτι, το κάνεις πολύ καλά. Το βιβλίο σε ταξιδεύει σε άλλους τόπους και όταν δεν έχω τι να κάνω, διαβάζω.
-Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο;
-Μ΄ αρέσουν αρκετά, δε μπορώ να πω ποιο, γιατί αλλάζω...
-Ποιο είναι το καλύτερο σας βιβλίο κατά τη γνώμη σας;
-Όλα τα βιβλία είναι παιδιά του συγγραφέα, αλλά το τελευταίο μου, μού αρέσει πιο πολύ, λίγο παραπάνω το «Πλάτων Ψυχή Και (π)οίηση. Διαλεκτική των αντιθέτων».
-Τι σας οδήγησε να γράψετε το βιβλίο «Πλάτων ψυχή και (π)οίηση. Διαλεκτική των Αντιθέτων»;
-Ο Πλάτων μίλησε για την ψυχή. Η ψυχή χωρίζεται σε τρία μέρη. Το πρώτο μέρος είναι οι επιθυμίες, θέλω να… , το δεύτερο είναι το θυμοειδές, τα συναισθήματα η λύπη, η χαρά…, το τρίτο μέρος είναι το μεγαλύτερο μέρος, το λογιστικόν , το μέρος που έχει σχέση με το μυαλό και την εξυπνάδα.
-Ο αριθμός 57 στα επιγράμματα ήταν τυχαίος ή τον είχατε σκεφτεί πριν γράψετε το βιβλίο ;
-Μου αρέσει ο αριθμός 3 και ήθελα να είναι πολλαπλάσιο του 3 γι’ αυτό και έγραψα 57 επιγράμματα.
-Πώς νιώσατε όταν μεταφράστηκε το πρώτο βιβλίο σας στα αγγλικά;
-Ένιωσα έκπληξη, το γεγονός ότι εγώ σύνδεσα τη φιλοσοφία με την ποίηση εντυπωσίασε τους μεταφραστές και για αυτό από μόνοι τους το μετέφρασαν.
-Στο βιβλίο σας «Πλάτων ψυχή και (π)οίηση. Διαλεκτική των Αντιθέτων» ποιο πιστεύετε ότι είναι το πιο όμορφο επίγραμμα;
-Όλα τα επιγράμματα είναι όμορφα αλλά ξεχωρίζω το πρώτο και τελευταίο επίγραμμα του βιβλίου….
-Πώς σκεφτήκατε τον τίτλο στο βιβλίο σας «Τρίτοι από της Αληθείας»;
-Τον τίτλο «Τρίτοι από της Αληθείας» τον σκέφτηκα… Είχα στο μυαλό μου τρεις ανθρώπους τον έναν πίσω από τον άλλο. Ο πρώτος άνθρωπος έλεγε πάντα αλήθειες, ο δεύτερος έλεγε ψέματα και αλήθειες και ο τρίτος έλεγε μόνο ψέματα…
Κάπου εκεί μ' αυτούς τους τρεις ανθρώπους η συνέντευξη μας με την κυρία Αναστασία Μαργέτη τελείωσε. Εμφανώς συγκινημένη μας ευχαρίστησε και μας έδωσε από ένα αναμνηστικό με ποιήματα της. Εμείς τι άλλο μπορούσαμε να πούμε πάρα ευχαριστούμε πολύ, κυρία Αναστασία...
 |
| Η Αναστασία Μαργέτη μιλά για τα βιβλία της στο 106ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών. |
Με αυτό το μικρό αλλά ιδιαίτερα περιεκτικό βιβλίο, ο Θρασύβουλος Παπαστρατής πραγματοποίησε πριν από αρκετά χρόνια την προσωπική του κατάθεση σκέψεων πάνω σε πολύ σοβαρά ζητήματα που άπτονται του ιστορικού γίγνεσθαι αλλά και της οδυνηρής για τον Ελληνισμό πραγματικότητας της Δυτικής (κατά βάση) Θράκης και της Κωνσταντινούπολης. Ο συγγραφέας πιστεύει ότι στους χώρους αυτούς, «…στην Πόλη και στη Θράκη, παίχθηκε και παίζεται το νεοελληνικό δράμα» και δανειζόμενος λόγια του Ίωνα Δραγούμη δηλώνει «….αγαπώ την Πόλη και τη Θράκη, ακριβώς επειδή ο δικός τους Ελληνισμός είναι αυτός που απειλείται, που χάνεται»(σ. 9). Ο Παπαστρατής αποφεύγοντας την υπέρμετρη συναισθηματική φόρτιση, κατορθώνει με τη γλαφυρή γραφή και τις νηφάλιες προσεγγίσεις του να προσφέρει στον αναγνώστη ουσιαστική γνώση για τη μουσουλμανική μειονότητα, τις τουρκικές μεθοδεύσεις στην περιοχή, την ατελή και ενίοτε αλλοπρόσαλλη πολιτική του ελληνικού κράτους και πολλά άλλα. Ανάμεσα στα κείμενα παρεμβάλλονται ασπρόμαυρες εικόνες των παραπάνω περιοχών, από το φωτογραφικό αρχείο του συγγραφέα, οι οποίες επιβεβαιώνουν τον ισχυρισμό του πως «η Πόλη και η Θράκη είναι κατ’ ουσίαν ταυτόσημος γεωγραφικός, πολιτιστικός και ιστορικός χώρος» (σ. 11). Το πόνημα του Θρασύβουλου Παπαστρατή παραμένει επίκαιρο και αξίζει να διαβαστεί από εκείνους που επιθυμούν να σχηματίσουν με συνοπτικό και εύληπτο τρόπο μία ρεαλιστική εικόνα σχετικά με ζωτικά για την πατρίδα μας θέματα.
Από τη μοντέρνα Φυσική Επιστήμη έως τη Φιλοσοφική θεώρηση… μεσολαβούν «Οι 7 ιδέες –κλειδιά». Άρθρο του Μεσολογγίτη Φυσικού, Σπύρου Μαργέτη, δημοσιευμένο στην ηλεκτρονική εφημερίδα ΑΙΧΜΗ στις 29/7/2021. Ο Δρ. Σπύρος Μαργέτης είναι καθηγητής Πυρηνικής Φυσικής στο Kent State University του Οχάιο των ΗΠΑ και ...αγαπά πολύ τη φιλοσοφία! Βλέπετε το άρθρο του στο aixmi-news.gr
 |
| Ο Δρ Σπύρος Μαργέτης, Μεσολογγίτης Πυρηνικός Φυσικός |
 |
| Ο Θανάσης Νάκας παρουσιάζει το βιβλίο της Αναστασίας Μαργέτη (1-4-2016) |
Σήμερα (4-8-2021) έμαθα ότι ο καθηγητής Γλωσσολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Θανάσης Νάκας, αναχώρησε χθες για το μεγάλο ταξίδι. Είχα την τύχη να είμαι φοιτήτριά του στην εξομοίωση, στο Μαράσλειο Διδασκαλείο και στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του ΠΤΔΕ / ΕΚΠΑ. Επίσης, ήταν μέλος της τριμελούς επιτροπής της διπλωματικής μου εργασίας. Θα θυμάμαι πάντα τη διδασκαλία της δυναμικής των λέξεων, που με επηρέασε στην ποιητική γραφή μου αλλά και το σκωπτικό χιούμορ του που ζωντάνευε το μάθημα. Κυρίως, όμως θα θυμάμαι με την καρδιά και με τον νου, την τιμή που μου έκανε με τη συμμετοχή του στο πάνελ της πρώτης παρουσίασης της ποιητικής μου συλλογής «Τρίτοι από της Αληθείας», στον Πολυχώρο Αίτιον την Πρωταπριλιά του 2016. Εύχομαι ολόψυχα στη σύζυγό του, κ. Τζίνα Καλογήρου και στις δύο κόρες τους, Μελίνα και Μιράντα, θερμά συλλυπητήρια!
Τον αποχαιρετώ με ένα επίγραμμα από το τελευταίο μου βιβλίο:
Κώδικας της γλώσσας
το θέατρο του νου•
μπαρόκ οι τόνοι.
Πώς μπορεί να συνδέσει αποτελεσματικά ο παιδαγωγός σήμερα τις ανθρωπιστικές αξίες του ελληνικού πνεύματος με την εκπαιδευτική πραγματικότητα; Με ποιον τρόπο θα αναδειχθούν οι θεμελιώδεις αξίες της αρχαίας ελληνικής σκέψης και θα λειτουργήσουν ως προαγωγοί του καλοῦ κἀγαθοῦ στην εκπαίδευση; Τι ρόλο μπορεί να παίξει η θεατρική αγωγή; Ο Σίμος Παπαδόπουλος, επίκουρος καθηγητής Θεατρολογίας στο ΠΤΔΕ του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και εμψυχωτής θεάτρου, στο τελευταίο του βιβλίο με τίτλο: «ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ. Μίμησις του καλλίστου βίου» (εκδ. Παπαζήση, 2021), καταθέτει την πρότασή του. Θεωρεί πρόσφορη για τον σκοπό αυτό τη διδακτική αξιοποίηση της Διερευνητικής Δραματοποίησης, υπό το πρίσμα της Παιδαγωγικής του Θεάτρου. Με τη μέθοδο αυτή δημιουργεί μαθησιακά περιβάλλοντα με στόχους τη στοχαστική ενδυνάμωση, την αξιολογική κρίση και την καλλιέργεια ευρέος φάσματος γνωστικών και μεταγνωστικών δεξιοτήτων στους μαθητές. Βρήκα ιδιαίτερα ενδιαφέρον το τρίτο μέρος του βιβλίου, στο οποίο γίνεται αρχικά αναλυτική παρουσίαση των ανθρωπιστικών αξιών και στη συνέχεια αναφέρονται οι προτάσεις εφαρμογής της θεατροπαιδαγωγικής διερεύνησής τους μέσα από κείμενα. Με τον τρόπο αυτό παρουσιάζονται: η πολιτική δημοκρατική συνείδηση, το μέτρο και η μεσότητα, η ύβρις και η δικαιοσύνη, η φιλία, η φιλοκαλία και η λιτότητα, η ευδαιμονία και η αρετή ως αυτογνωσία, σωφροσύνη και ανδρεία και τέλος το τραγικό ως ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κείμενο συμπληρώνει εμπνευσμένη εικονογράφηση από την εικαστικό Δήμητρα Λαμπρέτσα. Το βιβλίο διαβάζεται ευχάριστα και μας αφορά όλους, όσοι ασχολούμαστε με την εκπαίδευση, και όχι μόνον τους θεατρολόγους, διότι μπορεί να δώσει ιδέες που θα εφαρμοστούν σε διαθεματικά σχέδια εργασίας, τα οποία μέσω της δραματοποίησης δημιουργούν βιώματα και όχι μια αδρανή κατάσταση γνώσης… Ας είναι καλοτάξιδο!
 |
| Σχέδιο θεατρικού δρώμενου που σχεδίασε, οργάνωσε και παρουσίασε η Αναστασία Μαργέτη στην παρουσίαση του βιβλίου "ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ" του Σίμου Παπαδόπουλου (Οκτώβριος 2015). |
 |
| Οι Δέσποινα και Robert Crist μεταφράζουν Αναστασία Ν. Μαργέτη |
Από χτες το μεσημέρι (11-10-2020) ο σπουδαίος φιλέλληνας, ελληνιστής, δάσκαλος αλλά προπάντων ευγενής, Robert L. Crist δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας. Ποτέ δεν το ’φερε η ζωή να τον συναντήσω ούτε εκείνον ούτε τη σύντροφο της ζωής του, Δέσποινα. Όταν όμως μου ανακοίνωσαν το 2017 μέσω του διαδικτύου δυο άνθρωποι άγνωστοί μου, πως έχουν ήδη ξεκινήσει να μεταφράζουν στα αγγλικά το πρώτο ποιητικό μου βιβλίο «Τρίτοι από της Αληθείας», ένιωσα απέραντη ευγνωμοσύνη και σκέφτηκα ότι στο σύμπαν υπάρχει χώρος και για θαύματα· και ότι φίλοι μπορεί να γίνουν άνθρωποι ξένοι και άγνωστοί σου, που επιλέγουν να στηρίξουν αυτό που κάνεις, διότι σε πιστεύουν! Οι δυο νέοι φίλοι με τίμησαν με την εθελοντική δράση τους πάνω στο δικό μου πόνημα και τους μήνες που ακολούθησαν επικοινωνούσαμε διαδικτυακά, για να μιλήσουμε σχετικά με λέξεις, στίχους, νοήματα του κειμένου. Και όχι μόνον… Τότε κατάλαβα πόσο φωτεινοί ήταν οι άνθρωποι αυτοί· πως δώρο δεν ήταν μόνο η μετάφραση του βιβλίου μου αλλά και το συναπάντημά τους στον δρόμο μου. Ήταν και οι δυο ζωντανό παράδειγμα αγάπης για τον άνθρωπο, τα έργα του, τη ζωή. Και αυτό μου έδωσε κουράγιο και δύναμη.
Κουράγιο και δύναμη σου εύχομαι από τα βάθη της ψυχής μου, Δέσποινα αγαπημένη, για την απώλειά σου την τεράστια. Μαζί με τον Ρομπ ποίησιν ποιήσατε λόγω και έργω. Θα τον θυμάμαι πάντα! Θα είναι αιωνία η μνήμη του στην καρδιά μου.
"Ο Robert L. Crist είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Αθήνας και έχει συγγράψει πολλές κριτικές μελέτες για αγγλικά καθώς και ελληνικά λογοτεχνικά έργα. Σημαντική η παρουσία στη ζωή και την εργογραφία του της μουσικής, της φιλοσοφίας, της ποίησης. Με τη σύζυγο και σύντροφο της ζωής του Δέσποινα μοιράζεται τη δημιουργικότητά του στη μετάφραση και τη σύνδεση με συγγραφείς και ποιητές όπως ο Άρης Αλεξάνδρου, ο Γιώργος Χειμωνάς, ο Ουίτμαν, ο Φώκνερ κ. α. Στο έργο του περιλαμβάνονται και τα ποιητικά του: The Companion Sonnets and Other Poems (μετάφραση Μαριάννας Παπουτσοπούλου) and The Wings of Poetry – A Portfolio of Verse & Theory. Προσφάτως εκδόθηκε η ερευνητική μελέτη του An Experiential Theory for the Interpretation of Poetry. Το 2019 σε ανθολόγηση και μετάφραση των Robert και Δέσποινα Crist εκδόθηκε σε Ελλάδα και Αμερική το δίγλωσσο ποιητικό βιβλίο Θησαυροί της Άμμου: Ποίηση της Ελληνικής Κρίσης-Treasures of the sand: Poetry of the Greek Crisis, στο οποίο μεταφράζονται ποιήματα 38 σύγχρονων Ελλήνων ποιητών [απόσπασμα από το βιβλίο: Μαργέτη, Α. Ν. Τρίτοι από της Αληθείας / The third from truth. Μτφ. Robert & Despina Crist. Αθήνα: ΓΡΗΓΟΡΗ, 2019, σ. 141].
Παρασκευή 24-7-2020
Αρώματα βασιλικού στο βιβλίο ΟΔΟΣ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΕΙΟΥ, το τελευταίο μυθιστόρημα του Ευάγγελου Αυδίκου. Σε αυτό ο ποιητής και πεζογράφος Κώστας Κρυστάλλης μετά από ενάμιση αιώνα επιστρέφει στην Αθήνα του σήμερα, για να ολοκληρώσει μία ‘συζήτηση’ που άφησε στη μέση όσο ζούσε αλλά και για να γνωρίσει τους νέους δημιουργούς. Με τον τρόπο αυτό ο συγγραφέας επιτυγχάνει ένα διάλογο του παρόντος με το παρελθόν . Η αφήγηση αποπνέει τρυφερότητα αλλά δεν εγκλωβίζεται στα όρια μιας μυθιστορηματικής βιογραφίας. Ο Αυδίκος με την πένα του διαγράφει μία εξωτερική πορεία στους δρόμους που σημάδεψαν την ύπαρξη του Κρυστάλλη και ταυτόχρονα μία εσωτερική διαδρομή, που δίνει την ευκαιρία στον ήρωά του να μιλήσει για όσα δεν μπόρεσε στη διάρκεια της ζωής του.
Ευάγγελος Αυδίκος, ΟΔΟΣ ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΕΙΟΥ, εκδ. Εστίας, σελ. 69.
ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ Η ΔΥΝΑΜΗ
(Ευριπίδης, Εκάβη,
σττ. 1187-1195 και 1206-1232)
Και αφού, Αγαμέμνονα, εκτός από δεσπότης
της ζωής μας είσαι και κριτής, σου λέω ότι η γλώσσα…
η γλώσσα που μιλάμε, δύναται, ναι, τόσα
να κάνει, που ακυρώνεται η πραγματικότης.
Στον κόσμο των πραγμάτων κάνει το δικό της
(ενώ το αντίθετο είναι το σωστό) με τα όσα
επινοεί με ακρίβεια, και με τη βοώσα
μορφή της και με την υπόρρητη. Υλικό της
υπόστρωμα ο πλούτος είναι, που τυφλώνει
ως λάμπει, ενώ πνευματικό σχεδίασμά της
οι ωραιοποιήσεις, τα στολίδια. Τα καλά της
Στην πανουργία φτάνουν-ως εκεί! Δεν σώνει
η ισχύς της, πάντως, ως το τέλος. Αλλά ας είναι!
Ν’ ακούσεις τώρα τι θα πω και πάλι κρίνε.
(Ο νικητής των Τρώων ακούει την Εκάβη,
και πείθεται: να βρει χρυσάφι η γλώσσα σκάβει.)
Γιώργος Κεντρωτής
Προσωπεία και κόθορνοι
εκδ. Gutenberg, σ. 113.
Χαράλαμπος Μαγουλάς
(Εξήντα χαϊκού)
εκδ. Εξάρχεια, 2013
[αποσπάσματα]
Ι. Επεισόδιο Μανίας (πολιτικά)
1. Θα εξεγερθώ,
θα γίνω σκαιών θεσμών
το αντίσωμα.
3. Ο κόσμος ψάχνει
το ψέμα αισχρά να τον
γιατροπορεύει.
ΙΙ. Επεισόδιο Κατάθλιψης (τέχνη)
1. Όταν οι μέρες
ομοιοκαταληκτούν
είναι του τάφου.
3. Η κακιά ώρα
σαν κακό μιμίδιο
αποφαίνεται.
ΙΙΙ. Μεικτό Επεισόδιο (ερωτικά)
1. Hamlet, κλινικά
αντεραστής, με σπουδές,
μόνος, ψάχνει, τηλ.:
2. Η γοητεία
ενέχει τρόμο όπως
η φύση μένος.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Ι. Λίθιο και Βαλπροϊκό Νάτριο (φιλοσοφικά)
4. Η ιστορία
λατρεύεται σαν χάος,
ταμπού και πτώμα.
10. Το πένθος είναι
ουσία και φαλλός της
φιλοσοφίας.
ΙΙ. Βενζοδιαπεζίνη (θεολογικά)
3. «Ποιο το νόημα
να ζητάς το νόημα;»
«Φίδι!», απαντώ.
6. Για μια κόλαση
οι ρόγχοι των ηδονών
υπεξαιρούνται.
ΙΙΙ. Ηλεκτροσπασμοθεραπεία (χρόνος)
2. Το απόστημα
της μνήμης με εξαρτά
από την αιδώ.
10. Πεθαίνω. Βλέπω
ήδη το Άγαλμα της
Ελευθερίας.
Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2019
Δημήτρης Αρμάος
Σάββατο 4 Αυγούστου 2018
Με υλικό από την τοπική ιστορία της πολυαγαπημένης του Πρέβεζας και τη συγκόλληση της μυθοπλασίας, ο Αυδίκος μιλά για τα μεγάλα πάθη, τα οικεία κακά, που εκδηλώνονται μέσα από μικρές ιστορίες ανθρώπων. Το βιβλίο εκκινεί από το σύγχρονο παρόν και κάτω από τον μανδύα μιας αναζήτησης, εξετάζει ένα πρόβλημα που έχει τις ρίζες του στο αδυσώπητο παρελθόν του Εμφυλίου. Το πολυφωνικό κείμενο του Αυδίκου σε ταξιδεύει χωρίς ευκολίες από το σήμερα στο χτες. Όμως οικοδομεί ελπίδες μέλλοντος. Διότι ο Λόγος καταφέρνει να σπάσει τον φαύλο κύκλο του Πάθους και του αίματος… Διότι ως διαλεκτική ΣΥΝ-ΘΕΣΗ, ο συγγραφέας προτείνει τη ΣΥΝ-ΧΩΡΕΣΗ και τη ΣΥΝ-ΦΙΛΙΩΣΗ. Διότι η ΣΥΝ-θεση του Αυδίκου ΣΥΝ-περιλαμβάνει τον Άλλο, θωπεύει την πληγή και οδηγεί την ψυχή μακριά από την εκδίκηση, στη λιακάδα της κάθαρσης. Ένα βιβλίο που αξίζει…
Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2018
Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2018
Πολύμνια Αθανασιάδη:
«Η άνοδος της μονοδοξίας στην Ύστερη Αρχαιότητα»
 |
| Η Πολύμνια Αθανασιάδη |
Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017
Περί γυναικός ο λόγος ...
του Τίτου Πατρίκιου
ΡΟΔΑ ΑΕΙΘΑΛΗ
Η ομορφιά των γυναικών που άλλαξαν τη ζωή μας
βαθύτερα κι από εκατό επαναστάσεις
δεν χάνεται, δεν σβήνει με τα χρόνια
όσο κι αν φθείρονται οι φυσιογνωμίες
όσο κι αν αλλοιώνονται τα σώματα.
Μένει στις επιθυμίες που κάποτε προκάλεσαν
στα λόγια που έφτασαν έστω αργά
στην εξερεύνηση δίχως ασφάλεια της σάρκας
στα δράματα που δεν έγιναν δημόσια
στα καθρεφτίσματα χωρισμών, στις ολικές ταυτίσεις.
Η ομορφιά των γυναικών που αλλάζουν τη ζωή
μένει στα ποιήματα που γράφτηκαν γι αυτές
ρόδα αειθαλή αναδίδοντας το ίδιο άρωμά τους
ρόδα αειθαλή, όπως αιώνες τώρα λένε οι ποιητές.
Τρίτη 7 Μαρτίου 2017
Περί γυναικός ο λόγος ...
του Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου
 |
| Amedeo Modigliani |
«Το νέο στοιχείο που ήρθε να προστεθεί στα προηγούμενα είταν η γυναίκα˙ η γυναίκα πλαστική παρουσία, η γυναίκα γραμμή και μάλιστα η καμπύλη, που μεταμόρφωσε ολόκληρο το σύμπαν σε εγχειρίδιο καμπυλόγραμμης γεωμετρίας, η γυναίκα ποίηση, η γυναίκα τρυφερότητα, η γυναίκα προδομένη αρετή, άλγος και πάθος˙ η γυναίκα προαιώνια ζέστα, η ομορφιά, η σωματική, η απτή, η ικανή μ’ ένα σάλεμα του κεφαλιού ή του χεριού, μ’ ένα σάλεμα του κορμιού να μεταβληθεί σε φοβερή δύναμη εξουσίας».
Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2017
Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2017
ΟΙ ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ
Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2017
Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2017
Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2017
 |
| Ο Βασίλης Κύρκος της καρδιάς μας... |
Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, διότι είχα την τιμή και τη χαρά να παρακολουθήσω μαθήματα του Βασίλη Κύρκου επί μακρόν. Επίσης μετά από παρότρυνση δική του και υπό την εποπτεία του μετέφρασα και σχολίασα από την αγγλική γλώσσα τη διδακτορική διατριβή του Dr. H.B. Timothy: ‘Οι πρώτοι Χριστιανοί απολογητές και η ελληνική φιλοσοφία: Ειρηναίος, Τερτυλλιανός και Κλήμης Αλεξανδρείας’ (αδημοσίευτο). Το προλογικό του σημείωμα στην πρώτη μου ποιητική συλλογή ‘Τρίτοι από της Αληθείας’ αποτελεί μόνιμη ενθύμηση της παρουσίας εν τη απουσία…
Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2016
Το ποίημα του Γιώργου Βέη 'Οία, Σαντορίνη'
μεταφράστηκε στα αγγλικά από τον Ν.Ν. Τρακάκη
και παρουσιάστηκε στην Διασπορική Στοά στην Αυστραλία
μελοποιημένο από την Αθηνά και τον Άρη Αντάνη.
Η μελωδία της κιθάρας συντροφεύει φιλικά
τον ποιητικό λόγο του Γιώργου Βέη.
Επίσης αναδεικνύει τον εσωτερικό ρυθμό
και τη λυρικότητα που αναδύει η ποίησή του.
Παρά την απόδοση του ποιήματος
στην αγγλική γλώσσα,
το συναίσθημα και ο λυρισμός διαχέονται...
και ταξιδεύουν σε όλες τις ηπείρους.
Μπορείτε να το ακούσετε στο σημείο αυτό:
Oia, Santorini.
That familiar,
deep redness of the sunset:
Is it the sunset or is it blood?
A question posed by the sun, or a slaughter?
The painter beside me knows
– that’s why he quickly closes his eyes
to recollect the answer.
Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016
ΠΡΟΤΡΕΧΟΝΤΑΣ
Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016
ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΑΠΛΟΤΗΤΑΣ
Πίσω από απλά πράγματα κρύβομαι, για να με βρείτε•
αν δε με βρείτε, θα βρείτε τα πράγματα,
θ’ αγγίξετε εκείνα που άγγιξε το χέρι μου,
θα σμίξουν τα χνάρια των χεριών μας.
Το αυγουστιάτικο φεγγάρι γυαλίζει στην κουζίνα
σα γανωμένο τεντζέρι (γι’ αυτό που σας λέω γίνεται έτσι)
φωτίζει τ’ άδειο σπίτι και τη γονατισμένη σιωπή του σπιτιού –πάντα η σιωπή μένει γονατισμένη.
Η κάθε λέξη είναι μια έξοδος
για μια συνάντηση, πολλές φορές ματαιωμένη,
και τότε είναι μια λέξη αληθινή, σαν επιμένει στη συνάντηση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
Από την ποιητική συλλογή «Παρενθέσεις» (1946-1947).
Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2016
Απόψε φθινοπώριασε και
ο Γιώργος Βέης,
πρώτος φίλος-επισκέπτης,
χρωματίζει τους ψιθύρους του Οκτώβρη
με ‘Λεπτομέρειες κόσμων’
ταξιδεύοντας τις αισθήσεις
σε τόπους και ουτοπίες που ‘η σιωπή δωρίζεται’...
 |
| William Mason Brown |
Όπως παλιά που θόλωνες με χνώτα
το τοπίο και χανόμουν μέσα σε υποθέσεις
μέσα στα δικά σου χρώματα μιας παράταιρης,
άλλοι την είπαν αχρείαστης, έκρηξης
- κανείς μας δεν έβλεπε τότε καθαρά τις λέξεις
έμαθες πολλά στο μεταξύ
λύγισες ελαφρά με τις εμπειρίες του χειμώνα
με τις ανοησίες των άλλων.
Να σε πάρω λοιπόν στα σοβαρά
να σ' αφήσω να ζήσεις ξανά μέσα μου,
να με κατοικήσεις με τα πρώτα φθινοπωρινά άγχη
καταφύγιο σίγουρο για όλες τις νύχτες που σε περιμένουν
στην άκρη της κάθε ανάσας,
άλλωστε το ήξερα
πάντα τα ήθελες όλα δικά σου,
υποστηρίζοντας ως το πρωί
με όση θέρμη σου επέτρεπε την εποχή εκείνη
η εφηβεία σου, δηλαδή άπειρη,
ότι το κορμί εμπεριέχει αποκλειστικά τον λόγο
ότι η σκέψη είναι απόκτημα του κορμιού
- πόσο καλά θυμάμαι τώρα εκείνη τη βεβαιότητα -
όπως ακριβώς η καρδιά, όπως η φαντασία
είναι μέρη αναπόσπαστα του σώματος
...απήγγειλες σαν αεράκι
είχες μάθει απέξω ήδη έπαρση και απώλεια
ένα κράμα έρωτα και σπαραγμού μέσα σε δέκα λεπτά
να τα πω όλα αυτά, είναι υπόθεση χάριτος
σε μια παράκληση: «ακόμη μια φορά»
θυμάμαι το τηλέφωνο, αρχίζει από το μηδέν
τελειώνει στην επάρκεια του ονείρου πλέον
χρειάζεται να έρθεις, λοιπόν;
To ποίημα "ΟΙΑ Σαντορίνη" του Γιώργου Βέη δεν μελοποιήθηκε στην "μακρινή Αυστραλία"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ποίημα του Γιώργου Βέη μεταφράστηκε από τον Ν.Ν. Τρακάκη και παρουσιάστηκε στη Διασπορική Στοά στην Αυστραλία, μαζί με τη μελλοποίηση που του έγινε από την Αθήνα και τον Άρι Αντάνη...
Απλά μια διευκρίνηση κι επιπροσθέτως η Αυστραλία δεν είναι τόσο μακριά που να μην φτάνει η αγάπη για την ποίηση και για την πατρίδα
Σας ευχαριστώ πολύ για την επικοινωνία και τη διευκρινιστική σας παρατήρηση. Πράγματι, η ποίηση γεφυρώνει τις αποστάσεις. Και τις καρδιές...
ΔιαγραφήΘα προσθέσω στην ανακοίνωση τα στοιχεία που στείλατε.
Καλή χρονιά.