Χτες βράδυ (18-10-2017) στο Τρίπορτο μετά από
πρόσκληση του Θεοχάρη Παπαδόπουλου αναζητήσαμε τη γυναικεία ποιητική γραφή στους
καιρούς της κρίσης. Ψάξαμε πίσω από έμφυλα στερεότυπα και κοινωνικές κατασκευές,
χαϊδέψαμε γάτες αδέσποτες, σκοντάψαμε πάνω σε άγνοιας ογκόλιθους και βιολογικά
προσκόμματα, γοητευτήκαμε ακόμη μια φορά από το μήλο, αφουγκραστήκαμε θλιμμένες
σιωπές μέσα σε ρόλων κοστούμια, ψηλαφίσαμε ματαιώσεις προσδοκιών από
φεμινιστικούς ενθουσιασμούς. Συναισθανθήκαμε εν τέλει έναν σφυγμό
ολοζώντανο, που πάλλεται στην αγωνία της ύπαρξης. Σ’ αυτήν ουκ ένι άρσεν και
θήλυ, παρά μόνο άνθρωπος… Αμήν.
Στην εκδήλωση διάβασα τα ποιήματα 'ΠοίησηΉθους' και 'Μετα-ποίηση', από τη συλλογή μου 'Τρίτοι από της Αληθείας'. Γιατί η ερμηνεία της εμπειρίας μπορεί να γίνει η πιο επαναστατική πράξη... |