Θερμά ευχαριστώ τον κ. Μιχάλη Μερακλή,
πανεπιστημιακό δάσκαλο της Λαογραφίας, που ενέσκηψε στην πρώτη μου ποιητική
συλλογή ‘Τρίτοι από της Αληθείας’ και διατύπωσε τις ενδελεχείς παρατηρήσεις και
προτάσεις του σχετικά με τη γλωσσική επεξεργασία των κειμένων μου. Σε
χειρόγραφη επιστολή του αναφέρει τα εξής:
Αθήνα, 24.6.2017
Αγαπητή κυρία Μαργέτη,
Νιώθω σχεδόν ντροπή που σας απαντώ ένα χρόνο
μετά την αποστολή της συλλογής σας ‘Τρίτοι από της Αληθείας’…
Ήδη ο τίτλος προδηλώνει τη στοχαστική-φιλοσοφική
προδιάθεση αλλά και γνώση, την οποίαν άλλωστε πιστοποιεί το προλόγισμα του
Βασίλη Κύρκου, που πριν από λίγο χρόνο έφυγε στον άλλο κόσμο, όπως συνήθως λέει
ο απλός άνθρωπος· απλός, που κι αυτός όμως μπορεί και εκφράζει μια βαθύτερη
στοχαστικότητα, σαν να επιφυλάσσεται να πει καθαρά , αν ο ‘κόσμος’ εκείνος
υπάρχει και πώς!
Δίπλα σ’ αυτά, που σας έγραψε ο φίλος μου,
προσθέτω ότι είναι μάλλον βέβαιο πως θα προφτάσετε (βλ. «Απορία») να
επεξεργαστείτε περισσότερο τον ποιητικό σας λόγο. Ίσως (σ’ αυτά τα πράγματα δεν
υπάρχουν ‘σοφοί’) σκόπιμο είναι να δίνετε στο στοχασμό σας και πιο απλά τη σκέψη
σας, χωρίς την παρούσα ποσότητα μεταφορικών προσδιορισμών του ουσιαστικού,
όπως: «το βήμα της απόφασης», «η ώχρα του θανάτου», «ο σηκός του χθες», «η
αριστοκρατία της ελπίδας». Η γενική πτώση πάντα χρειάζεται προσοχή στη χρήση
της, εννοώ στην ποίηση.
Με ιδιαίτερη εκτίμηση
Μ. Μερακλής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου