Το 2016 έχει ανακηρυχτεί παγκοσμίως έτος Αριστοτέλη. Το τραγικό την εποχή του Σταγειρίτη Φιλοσόφου, οριζόταν ως ηθικό δίλημμα ανάμεσα στον θεϊκό και τον ανθρώπινο νόμο, που οδηγούσε το άτομο σε σύγκρουση και συντριβή. Στην εποχή μας μία μορφή του τραγικού ανιχνεύεται στη διαλεκτική μας συνάντηση με το Άλλο, την ετερότητα, που μας εξαναγκάζει σ’ ένα νέο δίλημμα: να οδεύσουμε προς αναθεώρηση και διεύρυνση της ταυτότητας-ατομικής, συλλογικής, συμπαντικής- και να δημιουργήσουμε σχέσεις συνεξέλιξης ή να σταθμεύσουμε σε δογματικές εμμονές αυτιστικής εσωστρέφειας; Με αφετηρία κι έμπνευση από τις λέξεις του αριστοτελικού ορισμού, μία εικόνα του σήμερα…
Τ Ρ Α Γ
Ω Δ Ι Α
… τῶν τοιούτων παθημάτων…
Αριστοτέλης, Περί Ποιητικῆς
Στην αγχόνη
του δογματισμού
κρεμάστηκε
η αληθινή ζωή σου.
Τώρα βουλιάζεις
σε στάσιμα εδάφη του ταὐτόν.
Πνίγεσαι
σιωπηρά βράδυ - πρωί
με
στερεοτύπων λογικές
καθηλωμένος
σε
μοναξιά ανελέητη
σε
απραξία τέλεια
στου
φόβου την ειρκτή.
Και η
αλαζονεία
της
αυτάρκειας
τι
μίμησις σπουδαία!
Το
αταξίδευτο
στου Άλλου το υπερπόντιο
θα σε ορίζει αδιάκοπα
και
ας θρονιάστηκες
σε
αδιαλλαξίας μικρόκοσμο
την βιοτήν
περαίνουσα
δίχως
κάθαρσιν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου